Η Μεσορόπη είναι χωριό του δήμου Παγγαίου στο νομό Καβάλας. Από εκεί ξεκινάει ένα από τα ομορφότερα μονοπάτια που ανεβαίνουν στο βουνο του Ορφέα, το «μονοπάτι της Μεσορόπης». Στη σημερινή του μορφή διαμορφώθηκε το 2006 από το δασαρχείο Καβάλας και οι διάφορες διακλαδώσεις του οδηγούν σε διαφορετικά μέρη του βουνού . Εμείς θα ανέβουμε μέχρι μια ορεινή σπηλιά της περιοχής όπου υπάρχει και πηγή και ονομάζεται Βοσκόβρυση .
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Απόσταση από Θεσ/νικη 125 km
Διόδια: 3,50 €
Φαγητό: Ταβέρνα Καστανιές, Μεσορόπη 17 € το άτομο
Ευρωπαϊκός Αριθμός Έκτακτης Ανάγκης: 112
Πυροσβεστική: 199
ΕΚΑΒ: 166
Δασαρχείο Καβάλας: 2313309940
Μεσορόπη – Βοσκόβρυση
Πληροφορίες διαδρομής
Είδος Διαδρομής: Ορεινή Πεζοπορία
Βαθμός δυσκολίας: Εύκολη στην αρχή , απαιτητική από τη μέση της διαδρομής και μετά
Μήκος διαδρομής: 4,9 km
Νερό: Ναι
Διάρκεια: 2 ώρες και 40 λεπτά
Η διαδρομή πραγματοποιήθηκε τον ΜΑΡ 2023
Μέλη ομάδας: 7 ενήλικες και ένα παιδί
ΠΡΟΣΟΧΗ: ο χρόνος και τα χιλιόμετρα είναι μόνο για την ανάβαση άρα για να υπολογίσετε τον συνολικό χρόνο θα πρέπει να πολλαπλασιάσετε x2
Στη Μεσορόπη φτάνουμε ακολουθώντας την Εγνατία οδό από Θεσσαλονίκη προς Καβάλα και βγαίνουμε στην έξοδο της Μουσθένης. Το μονοπάτι ξεκινά λίγο ποιο έξω από το χωριό. Ακολουθώντας τις ταμπέλες φτάνουμε σε ένα μικρό πλάτωμα όπου σταθμεύουμε τα αυτοκίνητα. Στην αρχή κινούμαστε για λίγο σε βατό χωματόδρομο και σε 500 περίπου μέτρα συναντάμε την πινακίδα πληροφόρησης και ουσιαστικά μπαίνουμε στο μονοπάτι και από εκεί αρχίζει η συναρπαστική διαδρομή μας μέσα στο πυκνό δάσος του Παγγαίου.
Σε 200 μ περίπου περνάμε πάνω από τον μικρό χείμαρρο, από την πρώτη ξύλινη γέφυρα και ανηφορίζουμε. Ο χείμαρρος ξεκινά από τη Βοσκόβρυση και θα μας συντροφεύει σχεδόν σε όλη τη διαδρομή μας . Το μονοπάτι συνεχίζει ανηφορικό και σχετικά εύκολο. Κινείται μέσα στο φαράγγι και το πυκνό δάσος . Είναι πολύ προσεγμένο με προστατευτικά ξύλινα κάγκελα και διαμορφωμένα ξύλινα σκαλοπάτια στα γλιστερά και κακοτράχαλα σημεία. Επίσης έχει διαμορφωμένα μέρη ξεκούρασης με παγκάκια και κιόσκια. Η παρουσία του νερού μας συντροφεύει για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα προσφέροντας μια ευχάριστη δροσιά που κάνει την ανάβαση ξεκούραστη. Καθώς ανεβαίνουμε , θαυμάζουμε του μικρούς καταρράκτες και τις βάθρες που σχηματίζει η ροη του νερού.
Περίπου στα 2,5 χλμ περνάμε τη δεύτερη μικρή γέφυρα και εκεί τελειώνει και το πρώτο , σχετικά εύκολο κομμάτι του μονοπατιού .
Από εδώ και πέρα το μονοπάτι αρχίζει και να γίνεται πιο ανηφορικό με απότομες κλίσεις . Δεν γίνεται δύσκολο αλλά απαιτητικό και θέλει λίγη φυσική κατάσταση και προσοχή. Συνεχίζουμε την ανάβαση και φτάνουμε στη συμβολή δυο ρεμάτων και στη τρίτη και τελευταία γέφυρα της διαδρομής μας
Περνάμε τη γέφυρα και μετά από λίγο βγαίνουμε σε χαρακτηριστικό ξέφωτο με πολλές φτέρες και απότομη κλίση με την ονομασία “Πουλιάνα” (το καλοκαίρι χρειάζεται προσοχή γιατί η φτέρη είναι ψηλή και δεν φαίνεται καλά το μονοπάτι). Το μονοπάτι ανεβαίνει σχεδόν ίσια μέσα από τις φτέρες και μετά με διαδοχικές τραβέρσες στη γυμνή πλαγιά. Ανεβαίνουμε και εμείς μαζί του μέχρι να ξαναβρούμε τα ξύλινα κάγκελα του μονοπατιού και μια κατεστραμμένη καλύβα .
Αν θέλουμε να ανέβουμε στις ψηλές κορυφές του Παγγαίου , αμέσως μετά την καλύβα στην πρώτη στροφή του μονοπατιού συνεχίζουμε ευθεία βορειοανατολικά (δύσκολη και επίπονη διαδρομή , 4 ώρες περίπου ). Εμείς όμως θέλουμε να πάμε στη Βοσκόβρυση και έτσι συνεχίζουμε βορειοδυτικά . Στο σημείο υπάρχει σήμανση βοηθώντας τον ορειβάτη να βρει το δρόμο του. Μπαίνουμε σε δάσος με οξιές και κερδίζουμε ύψος.
Βλέπουμε ταμπέλα που γράφει «Προς σπήλαιο 640μ)» και μετά από λίγο φτάνουμε στον αυχένα του μονοπατιού που κατηφορίζει απότομα σε μια πέτρινη σκάλα και ανηφορίζει ξανά για να φτάσει μετά από λίγο σε μια μεγάλη τρύπα στη ρίζα κάθετων βράχων . Νερό αναβλύζει από παντού σχηματίζοντας μικρά κελαριστά ρυάκια που αργότερα ενώνονται και κάνουν το χείμαρρο που μας συνόδευε στο φαράγγι. Είμαστε στη Βοσκόβρυση .
Ξεκούραση μετά την επίπονη προσπάθεια , ειδικά από την μέση περίπου της διαδρομής και μετά, οι απαραίτητες φωτογραφίες , ενθύμια των όμορφων στιγμών της συντροφιας μας και επιστροφή στην Μεσορόπη για το απαραίτητο τσιμπούσι , από το ίδιο μονοπάτι.